Δύοντες ήλιοι

Δύοντες ήλιοι

 

Βαδίζω στους δρόμους με τον θάνατο εν όψει
παντού με συνοδεύει και με καταδιώκει στον ήλιο της επιθυμίας
χωλαίνω στον χορό μου
ακολουθώ κατά πόδας μία όμορφη που με αποδιώχνει
βαδίζω μόνος και ο θάνατος,
είναι αυτό το ταμ-ταμ 
μακριά
τόσο γρήγορα

2.
Τόση άμμος
στο ταμ-ταμ των ωρών
στο ταμ-ταμ της καρδιάς
στην οθόνη των κλινικών
όπου οδεύουν οι υπό προθεσμία θάνατοι
Και με εκπλήσσει το ότι είμαι ακόμα εδώ
πάνω στην άμμο που σκεπάζει το δάσος των φύλων
που με δυσκολία ξεχωρίζω
–και τις υποθέσεις που δεν τακτοποίησα
τις παρεξηγήσεις που αφέθηκαν να διαιωνιστούν
τους ανομολόγητους ανεκπλήρωτους έρωτες
τον θάνατο που κρούει
την καμπάνα

3.
Τα ακούω το πρωινό αυτό στο Ντακάρ
Πουλιά που ακονίζουν τον ήλιο
πουλιά που πετούν μ’ ένα φτερό πάνω από την οδό Αιμέ-Σεζαίρ
κατόπιν πάνω από την οδό Σαιντ-Τζων Περς
πουλιά που σιωπούν όταν το ποίημα αντικαθιστά το τραγούδι τους
αξιαγάπητα πουλιά που οι γάτες σχεδόν παντού κοιτάζουν
με λοξή ματιά

4.
Νόμιζα ότι άκουσα Ντακάρ
Ήταν Ντακκά
Το αφρικάνικο αυτί μου έχει για καρδιά την πόλη της Σενγκόρ
η ελικοειδής βουνοπλαγιά της όπου στοχαζόμαστε την αγάπη
τους κάβους
την απαρχή
και τον θάνατο επίσης
στη Ντζολά
η ωραία κιβωτός του Νώε γερμένη στο νησί της Καραμπάν
όπου πλέει ίσως ακόμα το σώμα της αγαπημένης Μπαϊνούκ
Ντακάρ Ντακάρ καρδιά και εφιάλτη μου

5.
Ο ήλιος που δύει δεν είναι πια ο ήλιος
Ο ωκεανός τον αρπάζει στο στόμα του και τον καταπίνει
Ο ήλιος εισέρχεται στη γαστέρα της γης
Εισχωρεί για να ξαναγεννηθεί
Ο θάνατος
είναι όταν το σύννεφο τον ενταφιάζει
κάτω από το σάβανο των κυμάτων του

6.
Ο ουρανός σκοτείνιασε και γεννιέται η αγωνία
Γιατί τόση νωχέλεια
όταν ο ουρανός διαλύεται σε λήθαργο;
Προχωρούμε σ’ ένα μονοπάτι όπου τα σώματα
αιωρούνται από τα κλαδιά ενός δέντρου ακρωτηριασμένου
Ο ουρανός σκοτείνιασε
σήμερα το πένθος
η συντριβή
Ο ήλιος θα είναι ένα ράπισμα
αυριανό

7.
Ο άνεμος σηκώνεται στην Αφρική
Ο άνεμος
είναι βροντή
είναι χιτώνας
Ο άνεμος αλέθει την Αφρική
στους θαυμάσιους κόλπους του
Ο θάνατος
είναι ρεύμα μοχθηρό
Ο άνεμος
οι άνεμοι
κανείς δεν ξέρει πότε αναδύονται από την Αφρική

Βίαιοι άνεμοι
άνεμοι σιωπηλοί
η ηρεμία περιπλέκεται

8.
Η καθορισμένη ώρα δεν υπάρχει
Η ώρα πάντοτε ανακαλείται
Για τον θάνατο είναι πρακτικό
είναι αργότερα είναι ποτέ
Η ώρα δεν έχει ανάγκη τον καθορισμό της
Φτάνει θεσπίζεται
Επιβάλλεται εκδίδει την ετυμηγορία
Χωρίς να επιτρέπει αντιλογία
Η καθορισμένη ώρα δεν υπάρχει
Είναι αυτό που κανείς δεν θα μπορεί να καθορίσει

Daniel Leuwers

Μετάφραση: Χαράλαμπος Μαγουλάς