«Ο άγιος Ιωάννης
υπήρξε από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου Ιησού Χριστού, ανήκοντας
μάλιστα στον στενότερο κύκλο αυτών, μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και
τον απόστολο Πέτρο. Κλήθηκε από τον Κύριο να Τον ακολουθήσει, όταν
Εκείνος βρήκε τον Ιωάννη μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και το άλλο
ζεύγος αδελφών, Σίμωνα και Ανδρέα, να είναι απογοητευμένοι, που ως
ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ, «δι’ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν
έλαβον» και τους προέτρεψε να δοκιμάσουν και πάλι, κάτι που τους απέφερε
πλήθος ιχθύων. Από τότε ο άγιος Ιωάννης
ακολούθησε τον Κύριο, μέχρι το τέλος της ζωής Του, κι ήταν μάλιστα ο
μόνος που με αφοβία Τον ακολούθησε και κατά την ώρα του μαρτυρίου Του,
όπως παρευρέθηκε και κάτω από τον Σταυρό. Μετά την Πεντηκοστή και τηλήψη του αγίου Πνεύματος, κήρυξε μαζί με τον απόστολο Πέτρο στα Ιεροσόλυμα, επιτελώντας πολλά θαύματα και μεταστρέφοντας πολλούς στην πίστη, κι αργότερα του έλαχε να αναλάβει την ευθύνη ευαγγελισμού των ειδωλολατρών στη Μικρά Ασία, με κέντρο την Έφεσο. Κι εκεί μετέστρεψε πολλούς στην πίστη του Χριστού, μέχρις ότου ορισμένοι Εφέσιοι, μην αντέχοντας τη δράση του, κατάφεραν με κατηγορίες στον αυτοκράτορα Δομιτιανό να εξοριστεί στη νήσο Πάτμο, όπου ξεκίνησε καινούργια δράση. Ο Θεός τού παρουσίασε πολλές ευκαιρίες, κι ο άγιος Ιωάννης κήρυξε και θαυματούργησε, μέχρις ότου με την αλλαγή του αυτοκράτορα επέστρεψε στην Έφεσο, αφήνοντας απαρηγόρητους τους Πατμίους. Εκεί στην Πάτμο, ημέρα Κυριακή, σε σπήλαιο, του δόθηκε να δει φοβερά οράματα περί της πορείας του κόσμου, τα οποία και υπαγόρευσε στον μαθητή του Πρόχορο, δημιουργώντας έτσι την Αποκάλυψη του Ιωάννη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Στην Έφεσο έζησε για αρκετά χρόνια ακόμη, κηρύσσοντας τον λόγο του Θεού, μέχρις ότου σε ηλικία 105 περίπου ετών άφησε ειρηνικά την τελευταία πνοή. Κατά την παράδοση, προγνώρισε τον θάνατό του, και παίρνοντας επτά από τους μαθητές του, βγήκε έξω από την πόλη, οπότε του έσκαψαν σε σχήμα σταυρού τον τάφο του, μπήκε μέσα και εκεί παρέδωσε το πνεύμα του. Οι πιστοί Εφέσιοι μαθαίνοντας τα καθέκαστα, έσπευσαν να του δώσουν τον τελευταίο ασπασμό, αλλ’ όταν άνοιξαν τον τάφο του, είδαν με έκπληξη και συγκίνηση ότι το σκήνωμά του έλειπε, κατά αντιστοιχία με αυτό που συνέβη και στην Παναγία, γι’ αυτό και η Εκκλησία μας θεώρησε ότι και εκείνος μεταστάθηκε, πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, εν σώματι στους ουρανούς. Ο άγιος Ιωάννης ήταν και συγγενής του Κυρίου μας, θεωρούμενος ανιψιός του, αφού ήταν μαζί με τον άγιο Ιάκωβο υιός της κόρης του μνήστορος Ιωσήφ, μυροφόρου Σαλώμης».
Τά
τύμπανα τοῦ πολέμου κτυποῦν στή γειτονιά μας καί οὐσιαστικά μᾶς
προειδοποιοῦν ὅτι ἡ φωτιά πού ἤδη ἔχει ἐπεκταθεῖ ἀπό τή Συρία, στήν
Οὐκρανία καί ἡ ἀπειλή ἑνός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου εἶναι πλέον ὁρατή.
Ὡστόσο, οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς ἀντιμετωπίζουμε τήν ὅλη κατάσταση μέ
ἀδιαφορία, τήν ἐκλαμβάνουμε σάν μία ἁπλή εἴδηση καί ἐπιλέγουμε τήν
οὐδετερότητα τοῦ παρατηρητῆ μία καί ἡ φωτιά δέν ἔχει ἀγγίξει ἀκόμη τό...
δικό μας σπίτι. Καί οἱ λίγες σπίθες πού ἔχουν πέσει δέν μᾶς τρομάζουν.
Λιγοστοί ἄλλωστε εἶναι αὐτοί πού ἐπιχειροῦν μέσω τῶν προφητειῶν ἤ καί
τῶν λεγομένων ἀπό σύγχρονους γέροντες νά κατανοήσουν τί πρόκειται νά
συμβεῖ, ὥστε νά θωρακίσουν τά τοῦ οἴκου τους, νά λάβουν θά λέγαμε τά
μέτρα τους, ἔτσι ὥστε νά μήν τήν πάθουν ὡς οἱ «μωρές παρθένες»! 
