Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Συναισθηματική αναπηρία

Συναισθηματική αναπηρία

Γράφτηκε από την 
(2 ψήφοι)
Πάντα αντιμετώπιζα πρόβλημα στο να προσδιορίσω τον όρο της λέξης συναίσθημα. Και η πιο έντονη απορία μου ήταν και είναι, αν έχουμε όλοι. Και αν ναι γιατι διαφερουν τοσο μεταξυ ανθρωπων.
Με τον καιρό έμαθα πολλά παραπάνω απ' όσα περίμενα. Έμαθα και το σημαντικότερο. Τον όρο της συναισθηματικής αναπηρίας. Απίστευτο; Και όμως υπάρχουν και πολλοί οι οποίοι πάσχουν απ' αυτό και δεν το έχουν αντιληφθεί καν. Και όσοι ήταν αρκετά έξυπνοι για να τα καταλάβουν, δεν το αποδέχτηκαν και κρύφτηκαν πίσω απ' τη φράση "εγώ; αποκλείεται."

Καλά. Και μετά ξύπνησες.
Η συναισθηματική αναπηρία συνήθως παρατηρείται σε ανθρώπους αρκετά πληγωμένους. Ή αρκετά ευθυνόφοβους. Με τον καιρό γίνονται ανήμποροι να αισθανθούν και να δεχτούν συναισθήματα άλλων, να δεχτούν κριτική, να δώσουν και να πάρουν, και το σημαντικότερο ανήμποροι να πάρουν ορθές αποφάσεις. Όλα αυτά τα εστερνίζονται με φόντο μια ατέρμονη άρνηση να ξεβολευτούν, γιατί θεωρούν οτι αν αλλάξει κατι, θα ξαναπληγωθούν. Ή γιατί απλά θεωρούν ότι έχουν βρεί το νόημα της ζωής. Σιγά σιγά υιοθετούν απόψεις, όπως οτι δεν χρειάζονται κανέναν. Μέγιστη αλαζονεία. Ή ότι είναι καλύτερα να αφήσουν τα συναισθήματά τους σε αδράνεια, και να βολευτούν σε κάτι πιο απλό και εύκολο. Συμβιβάζονται με ανθρώπους που συμβιβάζονται και λατρεύουν ή μισούν μια εικόνα. Περιφέρονται μόνο με αυτήν και είναι ικανοποιημένοι... Ή στην καλύτερη περίπτωση που μπαίνουν στη διαδικασία μίας σχέσης,βαθιά μέσα τους ξέρουν ότι δε νιώθουν όσα θα έπρεπε γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού τους υπάρχει κάποια άλλη που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να αισθανθούν κάτι, και πάει λέγοντας. Και μη νιώθοντας.
Δεν είναι έτσι όμως...Συναισθήματα υπάρχουν για να μη τα αφήνουμε σε αδράνεια. Είναι όπως το σώμα μας. Αν το αφήσουμε, μας αφήνει. Έτσι και με τα συναισθήματά μας. Χρειάζονται φροντίδα και όχι παραμέληση. Χρειάζονται σημασία και όχι άγνοια.
Κάποιον συναισθηματικά ανάπηρο τον αναγνωρίζεις αν παρατηρήσεις οτι δε μπορεί να αποδεσμευτεί από έναν κύκλο γυναικών με χαμηλή νοημοσύνη συνήθως που ταίζουν το υπερτροφικό εγώ του. Σημαντικό χαρακτηριστικό. Επίσης, είναι ανίκανος να εκφράσει τα συναισθήματά του και να δεχτεί τα συναισθήματα των κοντινών του. Συνήθως δείχνει απροθυμία για συζήτηση λόγω της έλλειψης απόψεων και αποφασιστικότητας. Και ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό τους είναι οτι δεν αναλαμβάνουν ευθύνες...Μία ελαφρύτερη μορφή συναισθηματικής αναπηρίας διακρίνεται σε όσους μπορούν να μπούν τόσο εύκολα σε μία σχέση όσο και να βγούν. Σε όσους μπορούν να πούν ότι νιώθουν κάτι για διαφορετικούς ανθρώπους σε μικρά χρονικά διαστήματα.
Ποιός χρειάζεται έναν τέτοιον άνθρωπο στη ζωή του; Κανένας νομίζω.
Τα συναισθήματα δεν είναι φτιαγμένα για να δημιουργούν δράματα. Μιλάω για τα όμορφα συναισθήματα. Οι περισσότεροι από μας έχουμε συνδέσει τον έρωτα με το δράμα. Κάτι που δεν ισχύει (αν εξαιρέσουμε τους μονόπλευρους έρωτες-θα ρθεί και η σειρά τους). Συγγνώμη αν σας χαλάω τη δυστυχία αλλά τέτοιου είδους συναισθήματα θα έπρεπε να σε απογειώνουν και όχι να σε προσγειώνουν και μάλιστα απότομα. Γιατί αν σε προσγειώνουν τότε δεν έχουν να κάνουν με τον έρωτα ή την αγάπη. Τα πράγματα είναι πιό απλά απ'ότι πιστεύουμε. Και όλα αυτά που υποστηρίζουν όσοι φοβούνται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τα αφήνουν στην άγνοια, είναι φθηνές δικαιολογίες και μάλιστα άκρως μαζοχιστικές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου