Τρίτη, 11 Μαΐου 2010
Αγγίγματα, Ψυχή ζώσα
Έχω χαρά γιατί έχω ψυχή...
Ψυχή που νιώθει, που αισθάνεται τον πόνο, την αγωνία, την χαρά, την αγάπη...
Θα μπορούσε να στάξει το δάκρυ μου,
εάν η ψυχή μου δεν δάκρυζε;
Θα μπορούσε άραγε να ακουστεί το γέλιο μου,
αν η ψυχή μου δεν λαχταρούσε;
Θα μπορούσα να ποθήσω,
αν η ψυχή μου δεν ήλπιζε;
Έχεις ψυχή που αισθάνεται όλα τα αγγίγματα...
Τα αγγίγματα του καλού και του κακού...
Μια πονά, μια χαίρεται.
Μια σκιρτά, μια νικιέται...
Και βαθιά αναρωτιέσαι τι πραγματικά είσαι μπροστά Του..
Τι συναισθήματα να διαλέξεις για να νιώσεις...
Διαλέγεις; ή άλλος διάλεξε για σένα πέφτοντας κάποτε από τον ουρανό,
ελπίζοντας να πάρει μαζί του κάποτε κι εσένα;
Όχι.. Όχι αυτός. Εσύ επιλέγεις..
Τα δικά σου μάτια θα φανερώνουν αυτό που κρύβεις μέσα σου..
Η δική Του αλήθεια θα στερεώνει το είναι σου..
Μόνο να χαίρεσαι που έχεις ψυχή...
Ψυχή ζώσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου