Ηταν απαισια...
Σαν να πηγα στον
αλλο κοσμο και να γυρισα..και ολη αυτη η φασαρια..τρομαξα και ανθρωπους
που αγαπουσα!και με κρατησε ναι κατι με κρατησε..μα τελειωσαν ολα...τα
αφησα ολα...ο φιλος μου αυτος που μαγαπαει χωρις λεξεις μου το δειχνει
και ξερεις στα δυσκολα φαινονται οι ΦΙΛΟΙ...και μου σταθηκε και δεν
μιλησε...και εκεινος...μα εκεινος?Μα δεν υπαρχει πια πεθανε το ειχα
ξαναπει μα μεγαλωνω και οσο μεγαλωνω γνωριζω περισσοτερα και εκει ναι
εκει θα τα βαλω .μαυρη σακουλα ξεχασμενα ονειρα και λεξεις πολλες λεξεις
με κουρασαν...και αυτα εκει μεσα θα τα βαλω.και επεσα και παρακαλεσα μα
τωρα ωρα να σηκωθω!Ο γιατρος τι ειχε πει ?Α ναι!...Τιποτα δεν αξιζει
οσο η ζωη η δικη μου...γιατι απλως ειναι δικη μου!Μου ανηκει ,εχοντας
βαλει προτεραιοτητες σε πεταξα στα σκουπιδια μεσσα σε μια μαυρη σακουλα
και πριν τη κλεισω παρακαλεσα εκεινο το μεγαλο Θειο μια μερα ναι μερα να
μετανιωσεις γιατι ολοι μετανιωνουμε μα η Τζενη εμαθε πια ποιον να
συγχωρει και ποιον να πεταει σε μαυρες σακουλες!....Συχνα πυκνα ισως να
θυμαμαι τις στιγμες μας μα το στομα μου θα μεινει κλειστο και ουτε
κινηση δεν θα με αφησουν να κανω το απιτησα το ζητησα για το δικο μου
και μονο καλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου