Το Παράπονο μιας Νεράϊδας...

από asteroskoni...., Τρίτη, 24 Απριλίου 2012 στις 1:00 π.μ. ·

Ο κόσμος έπαψε να πιστεύει στα παραμύθια.Τώρα, όχι μόνο δεν τα διαβάζει αλλά τα απαξιώνει τελείως από την ζωή του.Τα μάτια του έχασαν την όραση τους και βλέπουν ακόμη πιο θολά.Δεν φτάνει που έπαψε να τα πιστεύει... Έχει την ανάγκη να φωνάζει με πίστηκαι μια δόση άϋλης οργής: "Δεν υπάρχουν Νεράϊδες και Ξωτικά!"Εντάξει... ας μην υπάρχουν για εσάς. Είναι ανάγκη να το φωνάζεται τόσο δυνατά?Γνωρίζοντας μάλιστα έστω και από τα ψεύτικα, για εσάς, παραμύθιαότι εκείνη τη στιγμή που θα το πείτε, μια Νεράϊδα πεθαίνει και ένα Ξωτικό αρρωσταίνει?Γιατί? Τι κακό σας κάναμε? Ακόμη και στα παραμύθια χαρά σας προσφέρουμε,κανέναν δεν κυνηγάμε...Μας κυνηγάτε ακόμη και τώρα που δεν πιστεύετε...Δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλαξε μέσα σας στις Εποχές που πέρασαν...Φοβάμαι να σκεφτώ...Μας πήρατε την χαρά από τα μάτια και την αύρα μας...Ο χορός μας και το πέταγμα μας δεν είναι πια ίδιο.Εσείς σπάσατε τον κύκλο που μας έδενε αρμονικά...Μήπως δεν σας φροντίζαμε σε δύσκολες στιγμές?Ακόμη και σήμερα στα μικρά σας μωρά εμφανιζόμαστε να προσφέρουμε τις ευχές μας...Κι εσείς φροντίζεται να τα μαθένετε από πολύ νωρίς..."Δεν υπάρχουν Νεράϊδες και Ξωτικά!"

Εντάξει, εντάξει...Δεν υπάρχουν...Αλλά μη το φωνάζετε... Μη!

Το δέντρο της Φύσης χορεύει στους ρυθμούς του δικού σας ανέμου.Πεθαίνει αργά και κανείς από τον δικό μου κόσμο να το σώσει δεν μπορεί...Σπάσατε τον κύκλο που μας έδενε αρμονικά.Περιμένω κι εγώ εδώ στο αγνάντι μου την ώρα που θα φωνάξει ένας ακόμη..."Δεν υπάρχουν Νεράϊδες και Ξωτικά!"Μήπως και βρεί αυτή η άρνηση εμένα...

Γιατί Άνθρωποι...?Γιατί...?