Μαριέττα Φαφούτη:

homepage Μουσική

Μαριέττα Φαφούτη: «Η εσωτερική ευτυχία είναι πολύ απλή υπόθεση...»

Ενάμιση χρόνο μετά το ντεμπούτο άλμπουμ της, η τραγουδοποιός Μαριέττα Φαφούτη επέστρεψε με τις ολόφρεσκες συνθέσεις της, για να μας χαρίσει αισιοδοξία και χαμόγελα.

Τρίτη, 23 Οκτωβρίου 2012 Αφού κατέκτησε κοινό και κριτικούς με τον πηγαίο αυθορμητισμό της και τον ποπ ρομαντισμό της πρώτης δουλειάς της, «Try A Little Romance», το 2010, η Μαριέττα Φαφούτη επανήλθε δυναμικά με το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ της, με τίτλο «Homemade Joy».
Από το εθιστικό ξόρκι του ήδη δημοφιλούς «Kookoobadi», μέχρι την κινηματογραφική άγρια δύση του «Morricone» και από την ερωτική ποπ μπαλάντα του «Home» στο ντουέτο με τον Tareq, μέχρι τον europop ύμνο του «This Is Not The End», με τη συμμετοχή των Voyage Limpid Sound, το «Homemade Joy» είναι ένας δίσκος γεμάτος ευχάριστες εκπλήξεις. Στον «Γαλαξία D» όλα είναι φωτεινά και, αν κάποιο περαστικό σύννεφο κάνει την εμφάνισή του, όπως συμβαίνει με το funky «Get Up», το mid tempo «June2» και την electro μελαγχολία του «Stay», ο ορίζοντας καθαρίζει γρήγορα με τραγούδια που ξεσηκώνουν, όπως τα «Become The Sun» και «Sail Away».
Η Μαριέττα Φαφούτη, μιλώντας για αυτό το δημιούργημα, μας εκμυστηρεύεται τη συνταγή της «χειροποίητης» χαράς.
Τι συμβολίζει ο τίτλος «Homemade joy»;
Συμβολίζει την ανάγκη της επιστροφής στο μέρος όπου νιώθουμε ασφάλεια και αγάπη: το σπίτι μας, με την ευρύτερη έννοια της λέξης, την οικογένειά μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε. Εκεί, όπου μπορούμε να φτιάχνουμε με τα χέρια μας τη χαρά και να τη μεταδίδουμε χέρι με χέρι. Και, σιγά σιγά, θα φτιάξουμε τον μικρόκοσμό μας και, ύστερα, τον έξω κόσμο. Οι άσχημες συνθήκες που βιώνουμε δεν πρέπει να μας κλέψουν τη χαρά, αλλά να γίνουν η αφορμή, για να φτιάχνουμε και να ξαναφτιάχνουμε τη χαρά με τα χέρια μας.
Ποιο είναι το ύφος του δίσκου;
Κατ’ αρχήν, το αποτέλεσμα που ακούτε είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Όλοι όσοι συμμετέχουν στον δίσκο έχουν βάλει -εκτός από την αγάπη τους και την αισθητική τους- και την καλλιτεχνική τους πινελιά. Και πρώτος από όλους, ο παραγωγός του δίσκου, ο Θοδωρής Ζευκιλής. Το ύφος τώρα είναι αρκετά δυναμικό, με επαναστατική διάθεση και μια ελπιδοφόρα αύρα που θυμίζει λίγο τον πρώτο δίσκο. Γενικά, όμως, έχει αλλάξει πολύ το ύφος. Νιώθω πως το κοριτσάκι έχει γίνει πια γυναίκα και θέλει να βγει στους δρόμους να φωνάξει, να διεκδικήσει τα όνειρά της και να τα καταφέρει.
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;
Στο σπίτι μας ακούγαμε από πάντα… τα πάντα. Από Νέο Κύμα, ρεμπέτικα, λαϊκά, ποπ της εποχής, rock ‘n roll και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Υπήρχε τεράστια ελευθερία σε ακούσματα και σεβασμός στο κάθε είδος μουσικής.
Τι θεωρείτε αντιαισθητικό στα σύγχρονα μουσικά δρώμενα;
Το να νομίζει κάποιος ότι είναι σημαντικός, επειδή ασχολείται επιτυχημένα με τη μουσική. Και να φέρεται αντίστοιχα με έπαρση. Γενικά το καλάμι, με απλά λόγια.
Στη χώρα μας, πόσο πρόσφορο είναι το έδαφος για τους νέους δημιουργούς;
Πάρα πολύ. Υπάρχει πολύ μεγάλο κοινό, με ολάνοιχτα τα αυτιά και την καρδιά του σε νέες μουσικές προτάσεις.
Πιστεύετε πως η ευτυχία είναι όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση προς τον εαυτό μας;
Φυσικά. Οφείλουμε να μας αγαπάμε, να μας φροντίζουμε και να μας προστατεύουμε. Και οφείλουμε να νιώθουμε ευγνώμονες κάθε ώρα και στιγμή, μόνο και μόνο, επειδή έχουμε την υγεία μας μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Η εσωτερική ευτυχία είναι πολύ απλή υπόθεση στην πραγματικότητα.
Ποια είναι η συνταγή της χαράς, ενάντια στη θλίψη και την κατήφεια της εποχής μας;
Να συνειδητοποιήσουμε πως ευτυχία είναι να έχεις αγάπη και υγεία. Και όλα τα άλλα είναι αναπάντεχα δώρα που κάνουν την εμφάνισή τους, για να στολίσουν περισσότερο τη ζωή μας.
Εκτός από τις νότες του πενταγράμμου, τι άλλο ηχεί σαν μουσική στην ψυχή σας;
Οι σφιχτές αγκαλιές.
Τι εύχεστε για το μέλλον του κόσμου μας;
Υγεία, αγάπη και αλληλεγγύη.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης