Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Περί “πτώχευσης” : Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται!

Περί “πτώχευσης” : Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται!


alekos1του Αλέκου Χατζηκώστα, εκδότη της εφημερίδας "Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ"

Ο
εκβιασμός που ασκούν στο λαό είναι πρωτοφανής. Με όλα τα προπαγανδιστικά μέσα που διαθέτουν προσπαθούν οι συγκυβερνώντες να μας πείσουν ότι εάν δεν σκύψουμε το κεφάλι στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης-τρόικας τότε θα έρθει το χάος. Φυσικά εδώ και χρόνια το ακούμε αυτό.
Προηγήθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που όταν ήταν να ψηφίσει το «Μνημόνιο» παρόμοια κινδυνολογικά περί χρεοκοπίας καλλιεργούσε. Όλοι τους, με πρωταγωνιστές γνωστούς τηλεοπτικούς «αναλυτές» (και από αυτούς που τελευταία ελεεινολογούν, υποστηρίζοντας ότι τάχα είχαν ταχθεί από την αρχή κατά του μνημονίου) επί δύο χρόνια και με αφορμή κάθε δόση του δανείου της τρόικας, τρομοκρατούν, εκβιάζουν και απειλούν τους εργαζόμενους, με μια προκλητική προπαγάνδα που πάντα καταλήγει στην απειλή της ανεξέλεγκτης πτώχευσης και της χρεοκοπίας.
Με το άλλοθι της αποφυγής δήθεν της πτώχευσης της χώρας, εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά οδηγήθηκαν στην υποχρεωτική και πλήρη χρεοκοπία. Η ανεργία έσπασε όλα τα ρεκόρ. Οι αποδοχές των εργαζομένων γκρεμίστηκαν. Οι εργασιακές σχέσεις “τσαλακώθηκαν” στο όνομα των αξιώσεων του κεφαλαίου. Οι συντάξεις, όπως τις ξέραμε επί δεκαετίες, δεν υπάρχουν πια. Για δωρεάν Υγεία και Παιδεία, ούτε λόγος. Ο οδοστρωτήρας της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου δεν άφησε ανέγγιχτη καμιά πλευρά της ζωής των εργαζομένων. Σήμερα, μετά από δύο χρόνια ξεζουμίσματος, η συγκυκυβέρνηση Παπαδήμου από κοινού με τους “σωτήρες” μας της ΕΕ και του ΔΝΤ, ζητούν τα πάντα. Αξιώνουν ό,τι απέμεινε, από οικονομικά-κοινωνικά δικαιώματα γιατί υποστηρίζουν ότι υπάρχει ο κίνδυνος της ανεξέλεγκτης πτώχευσης της χώρας. Και σωστά αναρωτιέται κάποιος: Τι άλλο πιο δραματικό μπορεί να συμβεί για τον εργαζόμενο; Πόσο χειρότερη πρέπει να γίνει η κατάσταση των εργαζομένων για να αποφευχθεί αυτή η καταραμένη η πτώχευση;
Η επίκληση της επικείμενης «πτώχευσης της χώρας», είναι το ξεδιάντροπο πρόσχημα, για να περνούν τα μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, ειδικά σε συνθήκες κρίσης. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και οι διαχειριστές των συμφερόντων τους, είναι αδίστακτοι. Στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την ανεξέλεγκτη καταστροφή κεφαλαίου, θα κλιμακώσουν παραπέρα την πολιτική που υποτίθεται ότι εξασφαλίζει την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίων, όπως το PSI, ανεξάρτητα αν αυτό σημαίνει την μαζική χρεοκοπία των λαϊκών νοικοκυριών. Η διέξοδος για τους εργαζόμενους βρίσκεται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Στην κατεύθυνση της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της μονομερούς διαγραφής όλου του κρατικού χρέους, στην κατεύθυνση ο λαός να πάρει την πολιτική και κοινωνική εξουσία στα χέρια του. Μέχρι τότε όμως χρειάζεται καθημερινά σκληρός αγώνας για να εμποδιστούν-ανατραπούν τα βάρβαρα μέτρα. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου