ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ.

_____ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ


_____Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Μα όχι πια, μα όχι πιά άλλοι θεοί. Θεός και βασιλιάς είναι ο ’νθρωπος. Όμως ο Έρωτας, αυτός Είναι η Μεγάλη Πίστη. ____________________Ρεμπώ L' Amor che move il sole e l'altre stelle (O Έρως που κινεί τον ήλιο και τα άλλα τ' άστρα) ____________________ Ντάντε Αλιγκιέρι

_____Ο Έρωτας δεν κήρυξε ποτέ δόγματα, δεν αναζήτησε μαθητές και οπαδούς, δεν προσπάθησε να προσηλυτίσει κανέναν, δεν ίδρυσε θρησκεία για να λατρεύεται, δεν έκανε ποτέ προπαγάνδα, δε συνεργάστηκε με καμμιά εξουσία για να επιβληθεί και να επικρατήσει, δεν έγινε ποτέ ιδιοκτησία καμμιάς ομάδας, κανενός έθνους, καμμιάς αυτοκρατορίας. Κι όμως, όλα τα όντα, από τους ανθρώπους μέχρι τα δέντρα και τα ζώα, από τις κάμπιες μέχρι τους ήλιους και τους γαλαξίες, είναι οπαδοί του, τον λατρεύουν, τον υπηρετούν, με χαρά. Δεν είναι λοιπόν αυτός ο πιο μεγάλος θεός;

_____Η περσική λέξη "ασίκης" (που διατηρεί και στη γλώσσα μας σχεδόν ακέρια την αρχική της σημασία), σημαίνει τόσο τον ερωτευμένο, όσο και τον ποιητή. Ο ερωτευμένος, για όσο διάστημα βρίσκεται στην ατμόσφαιρα του έρωτα είναι ποιητής. Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε πως οι ερωτευμένοι γράφουν ποιήματα; Χρειάζεται να πούμε πως κι ο πιο άξεστος άντρας και η πιο αγράμματη νοικοκυρά, όταν γίνονται όργανα του έρωτα, συμπεριφέρονται και σκέφτονται με τρόπο θαυμαστό ή πως μιλούν ποιητικά; Χρειάζεται να πούμε ότι μόλις πέσουν από το επίπεδο του έρωτα, μόλις βγουν από την ατμόσφαιρα του έρωτα, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι γίνονται αγνώριστοι;

_____Ο ποιητής είναι ένας ερωτευμένος με τη Ζωή, ένας (ευρισκόμενος) πριν από την πτώση (Αδάμ, Κάδμος, Κόσμος), ένας που έχει νικήσει τον ιστορικό χρόνο (τον Χρόνο - Κρόνο), και φανερώνει τα πράγματα στον ερωτικό τους χρόνο, στην Αγάπη, που είναι η Διαρκής Αστραπή.
_____Αλλά οι άνθρωποι δεν αντέχουν τον παράδεισο· κανένα κλουβί δεν μπορεί να κρατήσει την αστραπή. Γι αυτό οι ανθρώπινες κοινωνίες στάθηκαν πάντοτε αμυντικά και κάποτε επιθετικά, μπροστά στον κίνδυνο που αποτελούν γι' αυτές τόσο ο έρωτας όσο κι ο ποιητής.

_____Οι ερωτευμένοι, μέσα στον ενθουσιασμό τους (ένθε-οι), βιώνοντας την απόλυτη ικανοποίηση, ζώντας στη συν-ουσία, βλέπουν τα πράγματα στο αληθινό τους μέγεθος, γνωρίζουν την πραγματική τους αξία, γίνονται αθώοι κι αδίσταχτοι σαν παιδιά, και υπακούοντας μόνο στον κεραυνό του έρωτα που οιακίζει τα πάντα, δεν υποτάσσονται σε καμμιά ανθρώπινη εξουσία. Αυτό δεν συμφέρει τις κοινωνίες που θέλουν ανθρώπους γεμάτους άγνοια κι αισθήματα ενοχής, εύκολα υποτασσόμενους κι εύκολα ελεγχόμενους, έτοιμους να τραφούν με ψεύδη και υποκατάστατα. Εξάλλου, οι ερωτευμένοι, ζώντας στο παραδείσιο, θεϊκό επίπεδο, θυμίζουν στους ανθρώπους το επίπεδο εκείνο το οποίο θα έπρεπε να βρίσκονται οι άνθρωποι και δεν μπορούν να βρίσκονται, εξαιτίας του συνειδησιακού τους ύπνου και της πνευματικής τους οκνηρίας. Το επίπεδο αυτό φανερώνει στους ανθρώπους τη λειψότητά τους, γιαυτό και πρέπει να το εξαφανίσουν, όπως πρέπει να εξαφανίσουν κι εκείνους που υπενθυμίζουν την ύπαρξη του επιπέδου αυτού. Έτσι, τον μεν έρωτα, όταν δεν τον εξοντώνουν άμεσα, τον εξοντώνουν έμμεσα, υποβιβάζοντάς τον σε κάτι πλήρως ελεγχόμενο κι εναρμονισμένο με το επίπεδό τους: Τον γάμο. Όσο για τον ποιητή (νυμφίο- εραστή) αυτόν, όταν δεν τον σκοτώνουν, τον εξορίζουν ή τον φιμώνουν, με χίλιους δυο τρόπους.
_____Και βέβαια θεωρώ ποιητές - εραστές: Τον Κρίσνα (που τον σκότωσαν "κατά λάθος"), τον Ησίοδο (που τον δολοφόνησαν γιατί "αποπλάνησε μια κόρη"), τον Σωκράτη (που τον φαρμάκωσαν γιατί "έφερνε καινούριους θεούς και διέφθειρε την νεολαία"), τον Μεγαλέξανδρο (που τον δολοφόνησαν γιατί αξίωνε τον σεβασμό προς όλες τις φυλές κι ακόμη αξίωνε απ' όλους και κυρίως από τον εαυτό του, το φιλοσοφικώς, το ποιητικώς, το ερωτικώς κι εντέλει, το θεϊκώς ζην). Τον Ιησού (που τον σταύρωσαν γιατί "διέλυε τις οικογένειες και τη θρησκεία"), τον Μανσούρ αλ Χάλλατζ (που τον κομμάτιασαν γιατί ήταν "αιρετικός" και "θεοποίησε τον εαυτό του"), τον Ίμπν Ελ Αράμπι (που επανειλημμένα θέλησαν να δολοφονήσουν, γιατί έλεγε ότι "θρησκεία μου είναι ο έρωτας" και πως "το πρόσωπο του Θεού μπορείς να το δεις παντού και κυρίως σε μιαν ωραία γυναίκα"), τον Σαμψουντίν (που τον δολοφόνησαν, γιατί "ξεμυάλισε" τον Ρουμί), τον Ανδρόνικο Κομνηνό (που τον βασάνιζαν επι έξη μέρες, γιατί έδωσε προνόμια στον λαό και κυρίως γιατί ως άλλος Διόνυσος έφευγε συχνά προς τον Βόσπορο, στεφανωμένος με κισσό και συνοδευόμενος από τις γυναίκες που τον αγαπούσαν). Τέλος, τον Λόρκα (που τον εκτέλεσαν, γιατί "διέφθειρε την ισπανική κοινωνία") κι ακόμα τον Παζολίνι και τον Τζων Λέννον που τους δολοφόνησαν γιατί κατέστησαν λίαν επικίνδυνοι τόσο για την ιταλική οσο και για την παγκόσμια, (βυθισμένη στην άγνοια, στην απληστία, στην αδικία, στην ασχήμια και το έγκλημα) "άρχουσα" τάξη.

_____Αλλά τι γίνεται με την περίφημη προσπάθεια του ανθρώπου να φτάσει στη θέωση; Ιδού τι θα μπορούσε να μας αποκαλύψει ένας αρχαίος ελληνικός μύθος: _____Στους γάμους του Πηλέα και της Θέτιδας, προσκαλούνται όλοι οι θεοί, αλλά δεν προσκαλείται η θεά 'Ερις. Σ' ένα γεγονός, όπου πρωταγωνιστεί ο 'Ερως, αποκλείεται η 'Ερις.
_____Εδώ ο άνθρωπος θέλει να ενωθεί με το θεϊκό (θνητός που νυμφεύεται θεά), ακολουθώντας τη ριζωμένη στην άγνοια, ρομαντική και λαθεμένη άποψη, που θέλει τον μισό Κόσμο καλόν και τον άλλο μισό κακόν, αγνοώντας την ουροβόρο φύση του Κόσμου, όπου το "καλό" τρέφει το "κακό" κι όπου το "κακό" τρέφει το "καλό".
_____Αυτός που απορρίπτει τον μισό Κόσμο, αγνοώντας την ενιαία φύση του Κόσμου, δεν εννοεί ότι η απόρριψη του μισού Κόσμου, σημαίνει απόρριψη ολόκληρου του Κόσμου, και συνάμα, δεν εννοεί πως, η αποδοχή του μισού Κόσμου, σημαίνει αποδοχή ολόκληρου του Κόσμου.
_____Στον γάμο του Πηλέα και της Θέτιδας, μέσω της Έριδος, απορρίπτεται και ο Έρως· μέσω του Έρωτος, προσκαλείται και η Έρις. Και πράγματι η Έρις είναι παρούσα στο γάμο αυτό, και δια του Έρωτος, δημιουργεί τον πιο φημισμένο πόλεμο που γνώρισε ποτέ το ελληνικό σύμπαν. Όσο για τον Έρωτα, είναι παρών, σ' όλη αυτή τη μακρόχρονη έριδα, μέχρι να σκοτωθεί και ο τελευταίος μνηστήρας, πολύ μακριά από την Ιωλκό, τη Σπάρτη, την Τροία ή το Αργός, στη βαθύκολπη πατρίδα του ποιητή*, στην Ιθάκη.
_____Αλλά ο έρωτας δύο ανθρώπων, στο ανώτερο επίπεδό του, μπορεί να γίνει αυτό που στην Ορθοδοξία ονομάζεται Πλήρωμα· αυτό που στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό αποτελεί την τελείωση και την θέωση και συμβολίζεται με την ένωση του Λωτού και του Κεραυνού.
_____Και βέβαια δεν είναι τυχαίο που μεγάλοι ποιητές τελειώνουν (και τελειοποιούν) το ποιητικό τους έργο με την ένωση των δύο κυρίαρχων και συμπληρωματικών στοιχείων του σύμπαντος, του αρσενικού και του θηλυκού:
_____Ο Ντάντε, ενώνει το φως με το τριαντάφυλλο, έτσι που το δαντικό σύμπαν γίνεται ένα τριαντάφυλλο από φως.
_____Κι ο Τ.Σ. Έλιοτ, ενώνει τη φωτιά με το τριαντάφυλλο. Να πως τελειώνουν τα Τέσσερα Κουαρτέτα:

Κι όλα θα πάν καλά και, κάθε είδους πράγμα θ' αποβεί καλό όταν οι γλώσσες από φλόγες διπλωθούν μες στον στεφανωμένο κόμπο (η μπουμπούκι) της φωτιάς κ' η φωτιά και το ρόδο γίνουν ένα.

_____Όσο για τον Σεφέρη, αυτός στο τέλος των "Ποιημάτων" του, ενώνει, τον "ακατανίκητο" ήλιο της μακρύτερης μέρας, με το εκατόφυλλο ρόδο που τα πέταλα του αποτελούνται από τα λαμπυρίσματα της θάλασσας του θερινού Ηλιοστασίου:

Ό,τι πέρασε πέρασε σωστά κι εκείνα ακόμα που δεν πέρασαν, πρέπει να καούν τούτο το μεσημέρι που καρφώθηκε ο ήλιος στην καρδιά του εκατόφυλλου ρόδου.

_____(Ήλιος: Αιώνιο πνεύμα, πύρινο στοιχείο, αρσενική αρχή, άντρας. Εκατόφυλλο ρόδο: Η κλεισμένη στον καιρό εκατόχρονη ανθρώπινη ζωή, το υγρό στοιχείο, η θηλυκή αρχή, η γυναίκα).
_____Εξάλλου, όταν ο ήλιος χαμηλώνει πάνω στη θάλασσα, η σγουρή δορά της θάλασσας γίνεται χρυσή. Το χρυσόμαλλο κριάρι, είναι η ένωση του ήλιου και της θάλασσας, είναι ο Αμνός πριν χωριστεί σε Φρίξο (αρσενικό, ηλιακό στοιχείο) και Έλλη (θηλυκό, θαλάσσιο στοιχείο). Έτσι το Ταξίδι των Αργοναυτών, για να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας, είναι μύηση στον Έρωτα. Ο χωρισμός του Φρίξου και της Έλλης, γίνεται ερωτική ένωση σ' ένα άλλο επίπεδο, όταν την πρώτη νύχτα του ερωτά τους, ο Ιάσων και η Μήδεια, τυλίγονται στο χρυσόμαλλο δέρας. Το χρυσόμαλλο δέρας, είναι η ένωση του ήλιου και της θάλασσας, του αρσενικού και του θηλυκού στοιχείου, που μέσα στην ένωσή τους, δημιουργούν την αιωνιότητα.
_____Κι ο Ρεμπώ; Στα δεκαέξι του, στα δεκαεφτά του, είναι ήδη ένας μυημένος στον Κοσμικό Έρωτα. Ιδού:

-Βρέθηκε -Ποιο; -Η αιωνιότητα. -Είναι η ένωση τον ήλιου και της θάλασσας.

__________________
_____* Σύμφωνα με το χρησμό του πήρε από την Πυθία ο αυτοκράτωρ Αδριανός, πατρίδα τον Ομήρου είναι η Ιθάκη.