Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Δυο πράγματα που συνήθως δε λέμε στον πνευματ...

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Δυο πράγματα που συνήθως δε λέμε στον πνευματικό! [KEIMENO & ΒΙΝΤΕΟ 2014]

Ορισμένα από τα βασικά θέματα της ανάρτησης είναι τα εξής: Ο Παράδεισος και η κόλαση, τόποι συγκέντρωσης των ψυχών, Η Ορθοδοξία είναι βίωμα, Προσκυνηματική εκδρομή στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στη Νάουσα και Αγίου Γεωργίου στο Άνυδρο, Προσκύνηση του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Μεθοδίας της εν Κιμώλου,  Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας προς Ιωσηφία μοναχή για την προσευχή, Η προσευχή χωρίς ευλογία από τον Πνευματικό μπορεί να οδηγήσει στην πλάνη, Στην εξομολόγηση οφείλουμε να αποκαλύπτουμε το είδος της προσευχής που κάνουμε και να ομιλούμε ελεύθερα για όλους, χωρίς το φόβο της κατάκρισης.

(Η περίληψη και το απομαγνητοφωνημένο κείμενο είναι κόπος και σπουδή μιας πνευματικής μου κόρης. Η επεξεργασία του Βίντεο είναι κόπος και σπουδή των τεχνικών του Ιστολογίου “Κατάνυξης” (ενίοτε και άλλων). Να ’χουν όλοι τους την ευχή μου!)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Στις αίθουσες κατηχήσεως του Ιερού Βυζαντινού Ναού Προφήτου Ηλιού Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια της "μαχητικής Ομιλίας" στη ανοιχτή σύναξη όλων των ενηλίκων, παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον τη δεύτερη ομιλία της 22-10-2014, του σεβαστού πατέρα μας πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη, ο οποίος είναι υπεύθυνος του πνευματικού, κηρυκτικού και κατηχητικού έργου του Ι. Ναού.

Στην ιδιαίτερα ωφέλιμη αυτή ομιλία, μας αποκαλύπτεται, ότι ο Παράδεισος και η κόλαση δεν αποτελούν απλά καταστάσεις της ψυχής, αλλά και τόπος φιλοξενίας τους.  Είναι δηλαδή χώροι ολόκληροι.

Ο π. Νικόλαος μας περιγράφει κάποια περιστατικά από την προσκυνηματική εκδρομή στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στη Νάουσα και Αγίου Γεωργίου στο Άνυδρο, όπου μας αξίωσε ο Θεός να συμμετέχουμε και να προσκυνήσουμε το Ιερό Λείψανο της Αγίας Μεθοδίας της εν Κιμώλου.  Μας διηγείται τα λεγόμενα της Γερόντισσας Μεθοδίας, σχετικά με την προσευχή που της υπέδειξε ο Γέροντάς της, Εφραίμ της Αμερικής και πώς μπορεί η προσευχή να μας οδηγήσει στην πλάνη και όχι σε πνευματικά μονοπάτια.  Πως, χωρίς ευλογία από τον πνευματικό μας, ούτε προσευχή να μην κάνουμε εμείς οι κοσμικοί.

Τέλος, μας εφιστά την προσοχή σε δύο πράγματα που συνήθως δε λέμε κατά την εξομολόγηση: τί προσευχή κάνουμε και τί κρύβουμε από τον πνευματικό μας, με το φόβο της κατάκρισης.

Μια ιδιαίτερα ωφέλιμη ομιλία, η οποία, με τον απλοϊκό και κατανοητό τρόπο που ο π. Νικόλαος διαθέτει, αντηχεί στις καρδούλες μας.

Παραθέτω το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της Ομιλίας μου και στη συνέχεια το σχετικό Βίντεο, ευχόμενος σε όλους, ψυχική ωφέλεια και την βοήθεια εξ'  ύψους!

---

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Δυο πράγματα που συνήθως δε λέμε στον πνευματικό! [KEIMENO 2014]

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: 

Αλλά σε αυτό το σημείο, αν έχετε κάτι να ρωτήσετε πριν μπούμε στο κυρίως θέμα της σημερινής συζήτησης να μου το, να μου πείτε αν έχετε κάποιες ερωτήσεις.  Ορίστε...

-Για τον τελωνισμό που είπατε, έχω διαβάσει ότι, και για τον παράδεισο και για την κόλαση που ακολουθεί μετά, έχω διαβάσει σε άλλα κείμενα ότι ο παράδεισος και η κόλαση είναι μια κατάσταση της ψυχής.  Εδώ το ακούσαμε σαν τόπο.  Τελικά τι είναι; Είναι κατάσταση της ψυχής ή τόπος;

Όταν διαβάζουμε στους κεκοιμημένους τρισάγιο λέμε εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως,  λέμε τόπο, τόπο, τόπο, τόπο, λέμε τόπο.   Ο τόπος αυτός λοιπόν, είναι τόπος, είναι τόπος, γιατί μπορεί να μην είναι έτσι όπως είμαστε εμείς αυτή την στιγμή, τέτοιος τόπος, αλλά κι εκεί είναι ένας τόπος, όπου σε αυτόν τον χώρο, τον τόπο, που είναι  πέρα από το χρόνο και απ’ το χώρο, θα συγκεντρώνονται όλες οι ψυχές.  Κάπως, κάπου όλες θα είναι συγκεντρωμένες.  Θα είναι, θα είναι λοιπόν τόπος. Θα είναι κατάσταση της ψυχής, αλλά ταυτόχρονα θα είναι και τόπος, θα είναι και τόπος.

-Όπως είναι η ατμόσφαιρα, η βιόσφαιρα και δεν τα βλέπουμε.  Ακόμη κι εδώ στη γη υπάρχουν πράγματα που δεν τα βλέπουμε, τα ραδιοκύματα, για όλα υπάρχει τόπος, οι ψυχές αυτών που φύγανε δεν έχουν τόπο, είναι χαμένες;  Εμείς επειδή ζούμε, νιώθουμε;  Τόσα εκατομμύρια υπάρχουνε που φύγανε, κάπου τους περιμένει ο Κύριος.

Θα είναι ένας τόπος κι αυτός, θα είναι ένας τόπος.  Ο Παράδεισος είναι χώρος ολόκληρος.

-Ο ίδιος ο Χριστός δε μας είπε, τους μαθητές, μη στενοχωριέστε, πάω να ετοιμάσω τόπο.

Τόπο.

-Και όταν λίγο διαβάζεις, διαβάζεις από χρόνια, από εικοσιπέντε και μετέπειτα, από εικοσιτρία θα πω, μ’ αυτά όλα που είπατε, αν, μέσα δω όσοι είμαστε, νομίζοντας ότι είναι σωστά αυτά όλα που είπατε, είναι σωστά, δηλαδή, πώς να το πω, έτσι είναι...

Το επικυρώνεις.

-Ναι, δε μπορείς να το καταλάβεις πάτερ ότι...

Όχι, μπορώ να το καταλάβω.

-Μπορείτε να το συλλάβετε;

Ναι, ναι.

-Ότι...

Σε πιστεύω, σε πιστεύω, το επικυρώνεις εσύ αυτό. Όχι, τελικά δε λέγονται αυτά με λόγια, ναι, δε λέγονται.  Η Μαρία.

-Στην αποκάλυψη, άγγελος πήρε τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και μετρούσε τις διαστάσεις της Άνω Ιερουσαλήμ. Και έλεγε τα πετράδια που έχουνε, πόσοι στύλοι είναι, πόσες κολώνες, είναι τόπος επομένως.

Ο Γιώργος.

-Πάτερ, συγγνώμη για να είμαι και, να με βλέπετε κιόλα, επροχθές επήγαμε στην Πιερία, στα Πάτρια, που γίνονται εκεί οι εκδηλώσεις και εκεί είχα μια συζήτηση με τον λόγιο, τον π. Λουκά της Φιλοθέου και μου είπε τρία πράγματα, τρία πράγματα.  Το πρώτον είπε ότι: "Γιώργο, εάν όλη σου η ζωή την έζησες μόνο με το αντίδωρο, δεν κάνεις τίποτα".  Πολύ με προβλημάτισε.  Το δεύτερο είναι ότι: "εάν βλέπεις τους Χριστιανούς και βλέπεις οικογένειες με τα παιδάκια τους κτλ. και λες, χαίρεσαι να τους βλέπεις, αν όμως τους ζήσεις, είναι να τους κλαις".

Και το τρίτο...

-Και το τρίτο ήταν ότι "άσε Γεώργιε τα μπλα μπλα σου.  Θου φυλακήν τω στοματί μου, ορθοπραξία".  Αυτά και μόνο απεκόμισα από εκεί και τα μεταφέρω εδώ.

Σωστά είναι όλα αυτά.

Η Αθηνά.  Όχι.  Ποιος σήκωσε χέρι;  Δημήτρη εσύ;  Όχι.  Πάτερ, εσύ θέλεις να πεις κάτι, πάνω σε αυτά που άκουσες μέχρι τώρα;

-Ε, τι να πω;

  Έχεις κάτι να πεις;

-Όχι, όλα ολοκληρωμένα και ωραία.

  Ωραία.  Πρεσβυτέρα εσύ;

-Όχι, πολύ όμορφα όσα είπατε.  Όπως λέει η κυρία Ελευθερία τα βιώνεις τελικά, βήμα-βήμα, η Ορθοδοξία είναι βίωμα.

Ναι, ναι.

-Εκείνο που είπατε προχθές, αυτή που ανεβαίνει...

Στο μοναστήρι που είπε.

-Ότι διαβάζοντας...

Ανέβαινε.

-Ανεβαίνει.  Ξέρετε πάτερ.  Ο άνθρωπος, εσείς μας τα είπατε πιο μπροστά, είχε φτερά.  Και με την πτώση του δημιουργεί...

Δεν είπα εγώ κάτι τέτοιο.

-Δεν είπε φτερά.

Εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο, ότι είχε φτερά.  Αυτά τα λέει ο Λιακόπουλος.  Με τους Ελοχίμ.

-Αυτό που ανεβαίνει, την ετοιμάζει ο Θεός, την ετοιμάζει, ότι την δείχνει ότι καλά πας, καλά περπατάς.

Ναι, άλλο αυτό.  Μας είπε μια μοναχή, να το διευκρινίσουμε λίγο, στο μοναστήρι που πήγαμε, του Τιμίου Προδρόμου στη Νάουσα, περάσαμε πάρα πολύ ωραία σε αυτήν την εκδρομή, είχαμε χρόνια να κάνουμε εκδρομή μαζί, χάρηκα πολύ, ήμασταν τελικά ενενήντα επτά άτομα, δύο λεωφορεία φουλ ήμασταν και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.  Πήγαμε στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου στη Νάουσα, είναι μοναστήρι του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας αυτό.  Και πήγαμε στον Άγιο Νικόλαο μετά στη Νάουσα για φαγητό.  Και γρήγορα γρήγορα ύστερα πήγαμε και  στο Άνυδρο, στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου.  Μας υποδέχθηκαν και στα δύο μοναστήρια πάρα πολύ ωραία.  Εκεί λοιπόν η Ιωσηφία, αυτήν η μοναχή στο πρώτο μοναστήρι, μας έβγαλε το λείψανο της Αγίας Μεθοδίας να προσκυνήσουμε της εν Κιμώλου, Μεθοδία λέγεται και η Γερόντισσα του μοναστηριού, μας είπε για μια περίπτωση, συζητώντας ότι,  δύο πράγματα της είπε λέει ο πνευματικός να λέει, ο Γέροντας Εφραίμ της Αμερικής να λέει στον κόσμο, στους επισκέπτες, ποια είναι αυτά τα δύο πράγματα, το Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με και το Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον με.  Αυτά λέει να διδάσκεις στον κόσμο να λένε.  Και όμως και αυτά ακόμα να τα λες αφού πάρεις την ευλογία του πνευματικού σου.  Και την προσευχή σου να την φανερώνεις στον πνευματικό, γιατί έρχεστε μερικοί και δήθεν από ταπείνωση λέτε, κάνουμε και κάποιο πνευματικό έργο, αλλά είμαι ταπεινός, δε θα στο πω Γέροντα, ποιο είναι, η πνευματική μου εργασία.  Τι λες ρε;  Θα μου τη φανερώσεις, γιατί εκεί κρύβεται διάβολος.  Πώς κρύβεται διάβολος;  Να, το είπε αυτήν η μοναχή, το λέει η Ελευθερία τώρα με τον δικό της τρόπο.  Πώς;

Αυτήν η μοναχή έκανε κομποσχοίνι, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με και ξαφνικά άρχισε να ανεβαίνει απ’ το έδαφος, περίπου μισό μέτρο.  Αλλά το ανέβασμά της μας λέει η μοναχή δεν ήταν καλό. Τι θα πει δεν ήταν καλό το ανέβασμά της;  Το ανέβασμα της ήτανε δαιμονικό, ήτανε... δεν ήταν σταθερό, δεν ήταν απ’ την Χάρη του Θεού, ήταν πλάνη.  Ήτανε πλάνη.  Γι’ αυτό πολλές φορές, η προσευχή, με την προσευχή μπορεί να οδηγηθείς στην πλάνη, θέλει προσοχή και θέλει να παίρνεις ευλογία από τον πνευματικό σου, ακόμα και για το πώς θα προσεύχομαι.  Έλεγε ένας Άγιος, σε άλλα μέτρα, δεν προσευχήθηκα λέει ποτέ, ούτε ένα Κύριε ελέησον, χωρίς να πάρω την άδεια του πνευματικού μου, ούτε για ένα πρόσωπο δεν προσευχήθηκα, χωρίς να μου το πει ο πνευματικός μου, χωρίς να μου το επικυρώσει.  Το έλεγε και ο Γέροντας Ιωσήφ αυτό και ο παππούς  Εφραίμ ο Κατουνακιώτης το έλεγε.

Τι σημαίνει αυτό;  Μερικές φορές στην εξομολόγηση όταν πηγαίνουμε δύο προβλήματα έχουμε.  Από ταπείνωση δεν λέμε τι προσευχή κάνουμε και δεν κατηγορούμε κανέναν.  Λέμε Γέροντα έχω πολλά προβλήματα, ο άνδρας μου, μου κάνει ένα σωρό πράγματα αλλά δεν στα λέω, για να μην τον κατακρίνω.  Δεν ισχύει αυτό στην εξομολόγηση.  Στην εξομολόγηση πας να πεις ό,τι σε απασχολεί.  Δεν είναι κατάκριση αυτό.  Δεν πας να τον καταμαρτυρήσεις, να τον καταδώσεις.  Και σάμπως τι θα πάθεις στον πνευματικό;  Θα πας να το πεις και αν διακρίνει ο πνευματικός κατάκριση, ότι έχεις εμπάθεια γι’ αυτόν τον άνθρωπο, θα σε βοηθήσει κιόλας. Να σου πει διόρθωσε, εσύ το’ χεις το πρόβλημα, δεν το έχει εκείνος. Αλλά, πήγαινε και πες του τα, έτσι, παρακαλώ αυτά τα πράγματα να τα διορθώνουμε.  Σε αυτό το επίπεδο.

Λοιπόν.  Δεν ξέρω κανένας από αυτούς που δε βλέπω, αν είναι κανείς που θέλει.  Ή από το δωματιάκι μέσα.  Υπάρχουν μέσα στο δωματιάκι κανένας;  Υπάρχουν, αν κανένας θέλει να ρωτήσει...

---

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Δυο πράγματα που συνήθως δε λέμε στον πνευματικό! [ΒΙΝΤΕΟ 2014]

"2ο ΜΑΘΗΜΑ" 22-10-2014

- Στις αίθουσες κατηχήσεως του Ιερού Βυζαντινού Ναού Προφήτου Ηλιού Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια της "μαχητικής Ομιλίας" στη ανοιχτή σύναξη όλων των ενηλίκων.

Ομιλητής είναι ο υπεύθυνος του πνευματικού, κηρυκτικού και κατηχητικού έργου του Ι. Ναού, πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την Ομιλία και στο Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=nC0j_LbDtYA

Αναρτήθηκε από Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης στις 10:44 μ.μ.