Ἀγώνας Πνευματικός, πίστη, μετάνοια καί προσευχή μέχρι τέλους γιά τή σωτηρία.

«Εκείνος που ζητά και χτυπά την θύρα και αιτεί μέχρι τέλους (Ματθ. 7, 8), σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου», διδάσκει ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Μέγας στή Φιλοκαλία, «επιτυγχάνει τα αιτήματά του. Μόνο ας έχει θάρρος να ζητά αδιάλειπτα με το νου και με το στόμα, και να επιμένει ανένδοτα στη σωματική λατρεία του Θεού, χωρίς να περιπλέκεται στα κοσμικά πράγματα, ούτε να ευχαριστείται με τα πάθη της κακίας.
Γιατί είναι αψευδής Εκείνος που είπε: «Κάθε τι που θα μου ζητήσετε στην προσευχή με πίστη, θα το λάβετε»(Ματθ. 21, 22). Εκείνοι τώρα που λένε ότι και αν κάνει κανείς όλα τα διαταγμένα, αλλά δε λάβει τη θεία χάρη σ' αυτόν τον κόσμο, δεν ωφελήθηκε τίποτε, νομίζουν και λένε εσφαλμένα και ασύμφωνα με τις θείες Γραφές.

Γιατί δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε όταν εμείς κατορθώσομε ό,τι απαιτείται από μας, Αυτός να μην κάνει ό,τι αφορά Εκείνον. Φρόντιζε μονάχα τότε, όταν η ψυχή θα χωρίζεται από το άθλιο αυτό σώμα, να βρεθείς αγωνιζόμενος, γεμάτος σπουδή κι απαντοχή της θείας υποσχέσεως, καρτερικός, γεμάτος πίστη, και να ζητάς με διάκριση.
Και εγώ σου λέω, και πίστεψέ το, ότι θα φύγεις από τη ζωή με χαρά, θα έχεις παρρησία και θα αποδειχθείς άξιος της βασιλείας. Γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος βρίσκεται ήδη σε κοινωνία με το Θεό ανεπαίσθητα, με την πίστη δηλαδή και την προθυμία. Όπως δηλαδή εκείνος που βλέπει μιά γυναίκα με πονηρή επιθυμία, ήδη έχει διαπράξει μέσα του μοιχεία μ' αυτήν(Ματθ. 5, 28), και μ' όλο που δε μολύνθηκε στο σώμα, θεωρείται ήδη μοιχός, έτσι και εκείνος που αποστράφηκε με την καρδιά του τα πονηρά και συνδέεται με τον Κύριο με πόθο και αναζήτηση, με επιμονή και θεοφιλή διάθεση, βρίσκεται ήδη κάπως σε κοινωνία με το Θεό, και έχει λάβει μεγάλο δώρο από Αυτόν το να επιμένει στην προσευχή και στον καλό ζήλο και στη φιλάρετη ζωή. Αν ακόμη και ένα ποτήρι κρύο νερό που δίνομε δε μένει χωρίς μισθό(Ματθ. 10, 42), πόσο περισσότερο δε θα δώσει ο Θεός ό,τι υποσχέθηκε σ' εκείνους που είναι προσηλωμένοι σ' Αυτόν μέρα και νύχτα και τον παρακαλούν;»[1].

Συμπέρασμα: Ἄς ἀγωνιζόμαστε χωρίς νά ἀπελπιζόμαστε. Ἀγώνας Πνευματικός, πίστη, μετάνοια καί προσευχή μέχρι τέλους· τότε καί ὁ Θεός θά μᾶς σώσει διότι εἶναι ἀψευδής στίς ὑποσχέσεις Του.

ΤΩ ΔΕ  ΤΡΙΑΔΙΚῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ!

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://Hristospanagia3. Blogspot.com

---

[1] μ΄. Ὁ ζητῶν καί κρούων (Ματθ. ζ΄, 8), κατά τήν τοῦ Κυρίου φωνήν, καί μέχρι τέλους αἰτῶν, τυγχάνει τῶν αἰτημάτων. Μόνον ἐχέτω παρρησίαν οὗτος, τοῦ τῷ νῷ καί γλώττῃ ἀπαραλείπτως ἐπιζητεῖν, καί Θεῷ τῇ σωματικῇ λατρείᾳ ἀνενδότως προσκαρτερεῖν· μή τοῖς κοσμικοῖς πράγμασιν ἐμπλεκόμενος, μηδέ τοῖς τῆς κακίας πάθεσι συνηδόμενος. Ἀψευδής γάρ ὁ εἰπών, ὅτι, πᾶν ὅ ἐάν αἰτήσητέ με ἐν προσευχῇ πιστεύοντες λήψεσθε (Ματθ. κα΄, 22). Οἱ δέ λέγοντες, ὅτι κἄν πάντα ποιήσειέ τις τά ἐπιτεταγμένα, παραμείνας δέ, μή τύχῃ τῆς χάριτος, κατά τόν αἰῶνα τοῦτον, οὐδέν ὤνησε· κακῶς οἴδασί τε καί λέγουσι, καί ταῖς θείαις ἀσυμφώνως Γραφαῖς. Οὐ γάρ ἐστιν ἀδικία παρά τῷ Θεῷ, ἵνα τῶν ἡμῖν καθηκόντων κατορθωθέντων, αὐτός τῶν παρ’ ἑαυτοῦ ἀμελήσειε. Μόνον ἐπιμελές ἔστω σοι, εὑρεθῆναι τότε, ὅτε σου ἡ ψυχή τοῦ ἀθλίου τοῦδε λύεται σώματος, ἀγωνιζόμενον, σπεύδοντα, προσδεχόμενον τήν ἐπαγγελίαν, προσκαρτεροῦντα, πιστεύοντα, ἐν διακρίσει ζητοῦντα. Κἀγώ σοι λέγω, καί μή ἀπίστει, μετά χαρᾶς ἀπελεύσῃ καί παρρησίαν ἕξεις καί τῆς βασιλείας ὀφθήσῃ ἄξιος· καί γάρ ὁ τοιοῦτος, ἐν λεπτότητι διά τῆς πίστεώς φημι καί τῆς προθυμίας, ἤδη κοινωνεῖ τῷ Θεῷ. Ὡς γάρ ὁ βλέπων γυναῖκα πρός τό ἐπιθυμῆσαι, ἤδη ταύτην ἐν τῇ καρδίᾳ μεμοίχευκε (Ματθ. ε’, 28), καίτοιγε κατά σῶμα μή μιανθείς οὗτος, ὅμως ὡς μοιχεύσας ἤδη λελόγισται, οὕτως ὁ τά πονηρά μέν ἐκ καρδίας ἀποστραφείς, τῷ δέ Κυρίῳ κολλώμενος (Πρβλ. Α΄ Κορ. στ΄, 17) πόθῳ καί ἐκζητήσει, προσεδρείᾳ τέ φημί καί θεοφιλεῖ διαθέσει, καθάπερ ἤδη κοινωνεῖ τῷ Θεῷ, καί μέγα δῶρον αὐτίκα παρά Θεοῦ ἔχει αὐτό τοῦτο, τό τῇ εὐχῇ προσεδρεύειν, τῇ ἀγαθῇ τε σπουδῇ καί πολιτείᾳ τῇ φιλαρέτῳ. Εἰ γάρ καί ποτηρίου ψυχροῦ δόσις οὐκ ἄμισθος (Πρβλ. Ματθ. ι’, 42), πόσῳ μᾶλλον τοῖς αὐτῷ προσανέχουσιν ἡμέρας τε καί νυκτός δεόμενοις, τό ἐπαγγελθέν ὁ Θεός οὐ παρέξει; ». (Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Παράφρασις Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ εἰς ρν κεφάλαια, εἰς τούς Πεντήκοντα λόγους τοῦ Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου Φιλοκαλία, τόμος Γ΄, σελ. 185-186, ἐκδ. Ἀστέρος).