550_334_372607

Τις τελευταίες ημέρες έχουν λεχθεί πάρα πολλά για το ζήτημα της «Πανορθοδόξου» Συνόδου της Κρήτης, τις ενστάσεις των κατά Τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και τα προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν έξαφνα (;) στις σχέσεις των, με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Επομένως έξω από κάθε λογής, πολιτικές ή  εθνικιστικές και αλλότριες διεκδικήσεις, θα πρέπει να προσπαθήσουμε έστω κατ’ ολίγον να κατανοήσουμε, το γιατί, το Ελληνικό Ορθόδοξο και Οικουμενικό Πατριαρχείο, έχει χάσει τον σεβασμό, της Οικουμενικής ιδιότητας του, από τις «ξένες» Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Το επιχείρημα της πληθυσμιακής υπερτερότητας  του ενός ή του άλλου Πατριαρχείου δεν υφίσταται, διότι οι Σλαβικοί λαοί, έχουν πλήρη επίγνωση της Εκκλησιαστικής Ιστορίας, αλλά και σε μεγάλο βαθμό νιώθουν την ευγνωμοσύνη απέναντι στην «Μητέρα Εκκλησία», στο Ελληνικό Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για το μεγάλο και Θεάρεστο «δώρο» της Κατήχησης αυτών, αλλά και του Βαπτίσματος αυτών, εις το όνομα του Τριαδικού Θεού.

Όλοι μας, θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας, προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να διερωτηθούμε, εάν και κατά πόσο οι ένοικοι του Φαναρίου, Ομολογούν Ορθοδοξία ή συναγωνίζονται ποιος θα προσκυνήσει περισσότερες φορές τον αιρετικό και κακόδοξο Πάπα!

Επίσης, θα πρέπει να εξετάσουμε, εάν πράγματι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου θεωρείται ο οφθαλμός της Ορθοδοξίας, εσκοτίσθη τόσο, ώστε δεν μπορεί πλέον να διακρίνει μεταξύ του φωτός της Ορθοδοξίας και του ολέθριου σκότους της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, μεταξύ της αληθείας και της πλάνης, μεταξύ της Ορθοδοξίας και της Κακοδοξίας.

Όταν λοιπόν, βλέπουμε ως Έλληνες Ορθόδοξοι, τον Προκαθήμενο της Κωνσταντινουπόλεως, του Ελληνικού Οικουμενικού Πατριαρχείου, να επιδιώκει συνεχώς την ένωση με την Παπική αιρετική «Εκκλησία», προχωρώντας μάλιστα και σε οικουμενιστικές συμπροσευχές και συλλείτουργα με το συνονθύλευμα των αιρετικών, και ταυτόχρονα διατηρεί έναντι των υπολοίπων Ορθόδοξων Τοπικών Εκκλησιών μία συμπεριφορά υποτιμητική με «φόντο» την «Παπική» κυριαρχία εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τί θα πρέπει να περιμένουμε ως αντίδραση από τους αδελφούς ορθοδόξους πιστούς, των άλλων Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών;

Όταν ένας Πατριάρχης κατάφερε με τις πράξεις του να διχάσει τον Ελληνικό Ορθόδοξο λαό, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία του λαού, να έχει γυρίσει την πλάτη της σε ολόκληρο το «οικοδόμημα» του φίλο-οικουμενισμού, το οποίο έχτισε εδώ και δεκαετίες ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης, τι θα πρέπει να περιμένουμε από τους ξένους ορθόδοξους λαούς, ως αντίδραση;

orthodoxy or death mainΣήμερα, στην Ορθόδοξη Ρωσία, το αντί-οικουμενιστικό και αντί-Παπικό κίνημα εντός του φιλόχριστου ορθόδοξου ρωσικού λαού, ανθεί! Ίσως, ούτε και ο Πατριάρχης Κύριλλος, θα μπορούσε να γνωρίζει το μέγεθος  αυτού το ομολογιακού κινήματος, εάν δεν είχε δρομολογηθεί η σύγκλιση της παραπαίουσας πλέον «Πανορθοδόξου» Συνόδου της Κρήτης και είχε γίνει δέκτης των σφοδρών και έντονων διαμαρτυριών του Ρωσικού ποιμνίου.

Εκεί έγκειται το μεγάλο «μυστικό», το οποίο έγινε αιτία να αιωρείται εντός της ορθόδοξης εκκλησίας, ένα νέο σχίσμα ανάμεσα στους αντί-οικουμενιστές και τους παραδοσιακά παραμένοντες ορθοδόξους χριστιανούς.

Η κίνηση του κ. Βαρθολομαίου να συγκαλέσει στην Σύνοδο της Κρήτης, αιρετικούς «κληρικούς» ετεροδόξων εκκλησιών και να τοποθετήσει αυτούς σε προωθούμενες τηλεοπτικά θέσεις  και πλησίον των Ορθοδόξων Ιεραρχών, αλλά και η δογματική αλλαγή των Κειμένων της «Πανορθοδόξου» εις τα πρότυπα της οικουμενιστικής πανθρησκείας, προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία των Σλαβικών Ορθόδοξων Πατριαρχείων.

Ανώνυμο..-1.jpg

Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του Αγιοτάτου Πατριάρχη Γεωργίας κ.κ. ΗΛΙΑ, ο οποίος είναι γνωστός για την πνευματικότητα που τον διακρίνει, το ήθος, τον μειλίχιο χαρακτήρα του,   αλλά και τον ένθεον ζήλον Αυτού, υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως .

Στην Ορθόδοξη  Εκκλησία, τιμούμε ως Αγίους, πλείστους Μάρτυρας, οι οποίοι δεν «έκλιναν γόνυ τω…Πάπα», με αποτέλεσμα να υποστούν φρικτά μαρτύρια από τους Παπικούς και να Μαρτυρήσουν υπέρ διαφυλάξεως, της Αγίας Ορθοδοξίας.

Τελευταία, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Πολωνίας, το έτος 2003 προχώρησε στην Συνοδική Πράξη Αγιοποίησης των Μαρτύρων Πολωνών Ορθοδόξων Χριστιανών, οι οποίοι Μαρτύρησαν μη δεχόμενοι να προσκυνήσουν την αίρεση του Παπισμού. Όπως επίσης και στην Εκκλησία της Κύπρου έχουμε τους 13 Οσιομάρτυρας της Ιεράς Μονής Καντάρας, αλλά και τους εν Αγίω Όρει Μαρτυρήσαντες  Πατέρες επί Λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου κ.α..(Διάβαστε παρακάτω)

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΣΕπομένως, για τον Ορθόδοξο Ελληνικό Λαό, ο κ. Βαρθολομαίος έχει απογυμνωθεί της χάριτος και της ευλογίας, να θεωρείται ως ο πνευματικός «Πατέρας» του Γένους, ως ο «Ορθόδοξος» Οικουμενικός Πατριάρχης και τούτο διότι δεν δύναται ο Έλληνας και Ορθόδοξος Οικουμενικός Πατριάρχης να προσκυνάει και να τιμά, να συμπροσεύχεται και να συλλειτουργεί, να υποστηρίζει και να προωθεί την ένωση, με τον Σφαγέα των Ορθοδόξων Μαρτύρων τον Κακόδοξο Πάπα, με τους Αιρετικούς διώκτες των Ορθοδόξων Λαών.

Ελπίζουμε και προσευχόμεθα, η πρωτοβουλία του Λατινόφρονα κ. Βαρθολομαίου για την σύγκλιση της «Πανορθοδόξου» Συνόδου της Κρήτης, να αποτελέσει το εναρκτήριο «σάλπισμα», για το δογματικό και εκκλησιολογικό ξεκαθάρισμα εντός των κόλπων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά και την αποφασιστική πρωτοβουλία των εν Ελλάδι Ιεραρχών [σε συνεργασία με τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία που δεν θα μετάσχουν στην Σύνοδο της Κρήτης], ούτως ώστε το Ορθόδοξο Ποίμνιο να στερεωθεί στον αγώνα υπέρ της Πίστεως ημών και να απαγκιστρωθεί από την αίρεση του οικουμενισμού.

Επιλέγουμε επομένως, να θεωρούμε εαυτούς «Δορυφόρους» των Θεοφόρων Πατέρων και όχι «Δορυφόρους» της Αιρέσεως του Οικουμενισμού!!!

Ελπίζουμε δε, όλοι να σταθούν υπεύθυνα σταθεροί και Ομολογητές ενάντια στην Ληστρική και Αιρετική Σύνοδο της Κρήτης και στην απόφαση τους να μην μετέχουν των διεργασιών της εν λόγω Συνόδου.