The New York Times

The New York Times – “Πρώην Ομοφυλόφιλοι” αντικρούουν την άποψη ότι η ομοφυλοφιλία δεν αλλάζει

Posted on 15/11/2012

“Αρχίζω να εμπιστεύομαι ξανά τους άνδρες και με τον τρόπο αυτό σιγά σιγά αρχίζω να εμπιστεύομαι και τις γυναίκες.”

The New York Times (31/10/12) –  ‘Ex-Gay’ Men Fight Back Against View That Homosexuality Can’t Be Changed

Η Καθημερινή (2/11/12) - Αναπόδεικτοι ισχυρισμοί / Ομοφυλόφιλοι δηλώνουν ότι άλλαξαν «πορεία» μέσω της προσευχής [Σχόλιο Ν.Π.: ουδέν σχόλιο για την μετάφραση του τίτλου από την Καθημερινή]

Νέα Πρωία (για τη μετάφραση του β’ μέρους) – “Πρώην Ομοφυλόφιλοι” αντικρούουν την άποψη ότι η ομοφυλοφιλία δεν αλλάζει

Monica Almeida/The New York Times

«Για πρώτη φορά στη ζωή μου και έχοντας περάσει τα 50, μπορώ να κοιτάξω μια γυναίκα και να πω ότι είναι στ’ αλήθεια επιθυμητή»

- ΜΠΛΕΙΚ ΣΜΙΘ

 

Α’ ΜΕΡΟΣ (μετάφραση Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του ο Μπλέικ Σμιθ λέει ότι «κάθε σπιθαμή του σώματός του επιθυμούσε να έχει επαφή με άνδρες».

Ο 58χρονος Σμιθ που ζει στο Λος Αντζελες και που πιστεύει, με βάση τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι κακό, προσπάθησε να την καταπολεμήσει. Πέρασε, όπως ο ίδιος λέει, 17 χρόνια της ζωής του σε έναν καταδικασμένο γάμο προσπαθώντας να ξεχάσει, κάθε ημέρα, τις σεξουαλικές του επιθυμίες, ενώ αυτές οι επιθυμίες του ήταν το αντικείμενο των ονείρων του τις νύχτες.

Ωστόσο πολλοί πρώην ομοφυλόφιλοι εξακολουθούν να αναζητούν βοήθεια από θεραπευτές και από κοινότητες ανδρών, υποστηρίζοντας, με βάση τη δική τους εμπειρία, ότι αυτές οι θεραπείες μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Ο 35χρονος Αρον Μπίτσερ έχει εξοργιστεί σε τέτοιο βαθμό με την απαγόρευση αυτών των θεραπειών η οποία θα ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2013, που δήλωσε δημοσίως ότι θα καταθέσει αγωγή με σκοπό να κηρυχθεί ο νόμος αντισυνταγματικός. Σε όσους θεωρούν αυτές τις θεραπείες επικίνδυνες, ο Μπίτσερ αντιστρέφει το επιχείρημα. «Αν γνώριζα για αυτές τις θεραπείες στην εφηβεία μου, θα είχα αποφύγει την κατάθλιψη, τις αυτοκτονικές σκέψεις και το μίσος εναντίον του εαυτού μου», τονίζει.

Ο Σμιθ είναι ο ένας από τους χιλιάδες άνδρες στην Αμερική που αποκαλούνται συχνά «πρώην ομοφυλόφιλοι» και οι οποίοι πιστεύουν ότι έχουν αλλάξει σεξουαλικό προσανατολισμό έπειτα από θεραπεία σε συνδυασμό με προσευχή. Οι περισσότεροι επιστήμονες ωστόσο θεωρούν ότι αυτό δεν είναι εφικτό και ότι πρόκειται για ψευδαίσθηση.

Οι πρώην ομοφυλόφιλοι είναι συχνά κρυψίνοες, φοβούμενοι τη γελοιοποίηση από τους υπέρμαχους των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων οι οποίοι τους κατηγορούν ότι προδίδουν τους εαυτούς τους. Ταυτόχρονα φοβούνται την απόρριψη από την Εκκλησία τους. Στην Καλιφόρνια, οι πρώην ομοφυλόφιλοι αισθάνθηκαν ακόμη περισσότερο ότι τελούν υπό πολιορκία όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο ο κυβερνήτης της πολιτείας, Τζέρι Μπράουν, επικύρωσε νόμο που απαγορεύει την εφαρμογή «θεραπειών για την αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού» στους ανηλίκους. Ορισμένοι πρώην ομοφυλόφιλοι θεώρησαν την απαγόρευση αυτή ως επίθεση στη δική τους αξιοπιστία.

Ο Μπράουν επικαλέστηκε την άποψη ομάδων ψυχιάτρων που υποστηρίζουν ότι «ο νόμος απαγορεύει μη επιστημονικές θεραπείες που έχουν οδηγήσει νέους ανθρώπους στην κατάθλιψη και την αυτοκτονία».

Ωστόσο πολλοί πρώην ομοφυλόφιλοι εξακολουθούν να αναζητούν βοήθεια από θεραπευτές και από κοινότητες ανδρών, υποστηρίζοντας, με βάση τη δική τους εμπειρία, ότι αυτές οι θεραπείες μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Ο 35χρονος Αρον Μπίτσερ έχει εξοργιστεί σε τέτοιο βαθμό με την απαγόρευση αυτών των θεραπειών η οποία θα ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2013, που δήλωσε δημοσίως ότι θα καταθέσει αγωγή με σκοπό να κηρυχθεί ο νόμος αντισυνταγματικός.

Monica Almeida/The New York Times

«Αν γνώριζα για αυτές τις θεραπείες στην εφηβεία μου, θα είχα αποφύγει την κατάθλιψη, τις αυτοκτονικές σκέψεις και το μίσος εναντίον του εαυτού μου» – ΑΑΡΟΝ ΜΠΙΤΣΕΡ

Σε όσους θεωρούν αυτές τις θεραπείες επικίνδυνες, ο Μπίτσερ αντιστρέφει το επιχείρημα. «Αν γνώριζα για αυτές τις θεραπείες στην εφηβεία μου, θα είχα αποφύγει την κατάθλιψη, τις αυτοκτονικές σκέψεις και το μίσος εναντίον του εαυτού μου», τονίζει.

Β’ ΜΕΡΟΣ (μετάφραση ΝΕΑ ΠΡΩΙΑ)

[Ο Μπίτσερ] είχε βασανιστεί ως Χριστιανός έφηβος από τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις, αλλά τώρα, ύστερα από συμμετοχή σε θεραπευτικές κοινότητες ανδρών και την παρακολούθηση μέσω ίντερνετ ενός θεραπευτικού προγράμματος, αναφέρει πως αισθάνεται πλέον μία σχετική έλξη προς το γυναικείο φύλλο και σκέφτεται να αρχίσει την γνωριμία γυναικών.

“Αισθανόμουν ότι δεν μπορούσα έτσι απλά να αποδεχθώ ότι είμαι ομοφυλόφιλος και να ζω με αυτόν τον τρόπο,” αναφέρει ο Μπίτσερ, ο οποίος σκοπεύει να αποκτήσει διδακτορικό στην ψυχολογία και να γίνει θεραπευτής ο ίδιος.

Πολλοί πρώην ομοφυλόφιλοι κρατούν το μυστικό τους, αλλά συμμετέχουν σε ομάδες υποστήριξης, μοιραζόμενοι τις εμπειρίες τους για την αποφυγή των πειρασμών, ή περιγράφοντας πως οι ίδιοι αποκάλυψαν το παρελθόν τους σε κάποια γυναίκα.  Κάποιοι  επιχειρούν να διασώσουν έναν ετεροφυλοφιλικό γάμο. Ενώ ορισμένοι, όπως ο Μπίτσερ, ευελπιστούν μία μέρα να παντρευτούν γυναίκα. Άλλοι προτιμούν την αγαμία, μία επιλογή την οποία θεωρούν βελτίωση σε σχέση με έναν αμαρτωλό ομοφυλόφιλο βίο.

Οι περισσότεροι πρώην ομοφυλόφιλοι συμφωνούν με τις αρχές της επανορθωτικής θεραπείας, παρόλο που αυτές απορρίπτονται από τους περισσότερους επιστήμονες. Οι θεωρίες, οι οποίες και έχουν υιοθετηθεί από ορισμένους συντηρητικούς θρησκευόμενους αντιπάλους των γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων, υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία πηγάζει από δυναμικές της οικογένειας – όπως η ύπαρξη ενός απόμακρου πατέρα ή μίας καταπιεστικής μητέρα – αλλά και η σεξουαλική κακοποίηση σε τρυφερή ηλικία. Η αντιμετώπιση τέτοιων ψυχικών τραυμάτων, ισχυρίζονται μπορεί να επιφέρει αλλαγές στην σεξουαλική επιθυμία, αν όχι απαραιτήτως μια πλήρη “θεραπεία”.

(Παρότι αρκετές γυναίκες παλεύουν με την σεξουαλική τους ταυτότητα, το κίνημα των πρώην ομοφυλοφίλων αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από άνδρες.)

Μεγάλες ενώσεις ψυχικής υγείας, επισημαίνουν ότι έφηβοι οι οποίοι σπρώχνονται σε τέτοιου είδους θεραπείες από συντηρητικούς γονείς ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ενοχές και απόγνωση σε περίπτωση που οι εσωτερικές τους παρορμήσεις δεν αλλάξουν.

Εσχάτως, η επανορθωτική θεραπεία αντιμετώπισε δύο σοβαρά πλήγματα. Τον Απρίλιο, ο επιφανής ψυχολόγος, Δρ. Ρόμπερτ Σπίτσερ, δημόσια αποκήρυξε μελέτη που είχε εκδώσει το 2001, στην οποία ισχυριζόταν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι μεταβαλλόμενος, μία μελέτη στην οποία βασίζονταν πολλοί υπερασπιστές της θεραπείας.

Έπειτα, το περασμένο καλοκαίρι, ο Άλαν Τσάμπερς, πρόεδρος της Exodus International, της μεγαλύτερης χριστιανικής ένωσης υποστήριξης ατόμων για την αντιμετώπιση  της ομοφυλοφιλικής έλξης, συγκλόνισε τον κόσμο των πρώην ομοφυλόφιλων, όταν δήλωσε ότι δεν πιστεύει πως η απαλλαγή από ομοφυλοφιλικές επιθυμίες είναι εφικτή.

Ο ψυχίατρος Ιωσήφ Νικολόζι, διευθυντής μίας από τις μεγαλύτερες κλινικές επανορθωτικής θεραπείας στον κόσμο, της ψυχιατρικής κλινικής του Ένκινο Καλιφόρνιας, “Θωμάς ο Ακινάτης”, εξέφρασε τις διαφωνίες του.

“Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πραγματικά ομοφυλόφιλοι”, είπε. “Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ετεροφυλόφιλοι, αλλά υπάρχουν κάποιοι με πρόβλημα ομοφυλοφιλίας, και ορισμένοι από αυτούς επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την εσωτερική τους σύγκρουση, υιοθετώντας την κοινωνικοπολιτική ταυτότητα του “γκέι”.

Φέρνοντας στην επιφάνεια οικογενειακά τραύματα, ο Δρ Νικολόζι επισημαίνει, πολλοί ασθενείς βλέπουν τις ομοφυλοφιλικές τους ορμές να υποχωρούν.

Ο Τζέρεμι Σ., 34 ετών (ο οποίος για να μην στενοχωρηθούν οι γονείς του προτίμησε να μην δημοσιευθεί το επώνυμό του), συμβασιούχος σε μία εταιρεία στο Ντάλας και  ασθενής του Δρ. Νικολόζι, περιγράφει ότι από την εφηβεία του και έως  προ τριών ετών, ζούσε ως ομοφυλόφιλος, με σχεδόν καθημερινή ομοφυλοφιλική σεξουαλική δραστηριότητα. “Αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά για μένα”, λέει.

Ύστερα από δύο χρόνια θεραπείας μέσω Skype με την κλινική του Δρ. Νικολόζι, αναφέρει ότι η έλξη του προς τους άνδρες μειώθηκε ριζικά. Έχει πάψει να έχει σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες για περισσότερο από δύο χρόνια, ενώ το θέμα δεν τον απασχολεί πλέον συχνότερα από μία φορά το μήνα. Και προσθέτει ότι η ρωμαιοκαθολική του πίστη έχει ενισχυθεί.

Κριτικοί όπως ο Γουέιν Μπέσεν, διευθυντής της οργάνωσης “Η Αλήθεια Επικρατεί”, η οποία αντιμάχεται την προκατάληψη κατά των ομοφυλοφίλων, παρομοιάζει τις θεραπείες αυτές, με τις θεραπείες [θαύματα] της πίστης, οι οποίες έχουν μεν άμεσα αποτελέσματα, αλλά αργότερα αυτά υποχωρούν. Οι κριτικοί παρατηρούν επίσης ότι οι αποτυχημένες επανορθωτικές θεραπείες ουδέποτε καταγράφονται.

Ο Μαρκ Μπρίντλαβ, νευροεπιστήμονας και ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Μίσιγκαν, υποστηρίζει ότι υπάρχουν συντριπτικές ενδείξεις ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός επηρεάζεται τόσο από βιολογικούς παράγοντες όσο και από το ανθρώπινο περιβάλλον. Είναι ξεκάθαρο αναφέρει, ότι η επανορθωτική θεραπεία βοηθάει κάποιους ανθρώπους να αλλάξουν την σεξουαλική συμπεριφορά τους. Εντούτοις, παρατηρεί ότι αυτό είναι τελείως διαφορετικό από την μεταμόρφωση ενστικτωδών σεξουαλικών επιθυμιών, γεγονός μέχρι στιγμής μη αποδεδειγμένο από  επιστημονικές έρευνες.

Ο Κάμερον Σουέην, 20 ετών, είναι στα πρώτα στάδια της προσπάθειάς του να ξεπεράσει τις ομοφυλοφιλικές του επιθυμίες. Ο Σουέην είναι άνεργος και ζει με τους γονείς του στην κομητεία του Όραντζ στην Καλιφόρνθα, όπου ο πατέρας του είναι πάστορας της  εκκλησίας των Φίλων Ευαγγελιστών. Δοκίμασε την ομοφυλοφιλική ζωή, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε, και έτσι αποφάσισε “να δώσει ένα τέλος σε αυτό το βάσανο”, όπως είπε.

Αποχωρώντας τα σαββατοκύριακα και συμμετέχοντας σε μία ομάδα υποστήριξης της Νοτίου Καλιφόρνια, ο Σουέην ξεκίνησε να διερευνά οικογενειακές σχέσεις του παρελθόντος, μία επίπονη αλλά ανανεωτική διαδικασία. ”Αρχίζω να εμπιστεύομαι ξανά τους άνδρες” είπε, “και με τον τρόπο αυτό σιγά σιγά αρχίζω να εμπιστεύομαι και τις γυναίκες.” Ο Σουέην ευελπιστεί ότι σε πέντε χρόνια θα είναι αρραβωνιασμένος ή και παντρεμένος. Εντωμεταξύ προσπαθεί να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα για να μπορέσει να αρχίσει επισκέψεις σε έναν επανορθωτικό θεραπευτή.

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΡΘΡΟ

LOS ANGELES — For most of his life, Blake Smith said, “every inch of my body craved male sexual contact.”

Mr. Smith, 58, who says he believes homosexual behavior is wrong on religious grounds, tried to tough it out. He spent 17 years in a doomed marriage while battling his urges all day, he said, and dreaming about them all night.

But in recent years, as he probed his childhood in counseling and at men’s weekend retreats with names like People Can Change and Journey Into Manhood, “my homosexual feelings have nearly vanished,” Mr. Smith said in an interview at the house in Bakersfield, Calif., he shares with his second wife, who married him eight years ago knowing his history. “In my 50s, for the first time, I can look at a woman and say ‘she’s really hot.’ ”

Mr. Smith is one of thousands of men across the country, often known as “ex-gay,” who believe they have changed their most basic sexual desires through some combination of therapy and prayer — something most scientists say has never been proved possible and is likely an illusion.

Ex-gay men are often closeted, fearing ridicule from gay advocates who accuse them of self-deception and, at the same time, fearing rejection by their church communities as tainted oddities. Here in California, their sense of siege grew more intense in September when Gov. Jerry Brownsigned a law banning use of widely discredited sexual “conversion therapies” for minors — an assault on their own validity, some ex-gay men feel.

Signing the measure, Governor Brown repeated the view of the psychiatric establishment and medical groups, saying, “This bill bans nonscientific ‘therapies’ that have driven young people to depression and suicide,” adding that the practices “will now be relegated to the dustbin of quackery.”

But many ex-gays have continued to seek help from such therapists and men’s retreats, saying their own experience is proof enough that the treatment can work.

Aaron Bitzer, 35, was so angered by the California ban, which will take effect on Jan. 1, that he went public and became a plaintiff in a lawsuit challenging the law as unconstitutional.

To those who call the therapy dangerous, Mr. Bitzer reverses the argument: “If I’d known about these therapies as a teen I could have avoided a lot of depression, self-hatred and suicidal thoughts,” he said at his apartment in Los Angeles. He was tormented as a Christian teenager by his homosexual attractions, but now, after men’s retreats and an online course of reparative therapy, he says he feels glimmers of attraction for women and is thinking about dating.

“I found that I couldn’t just say ‘I’m gay’ and live that way,” said Mr. Bitzer, who plans to seek a doctorate in psychology and become a therapist himself.

Many ex-gays guard their secret but quietly meet in support groups around the country, sharing ideas on how to avoid temptations or, perhaps, broach their past with a female date. Some are trying to save heterosexual marriages. Some, like Mr. Bitzer, hope one day to marry a woman. Some choose celibacy as an improvement over what they regard as a sinful gay life.

Whether they have gone through formal reparative therapy, most ex-gays agree with its tenets, even as they are rejected by mainstream scientists. The theories, which have also been adopted by conservative religious opponents of gay marriage, hold that male homosexuality emerges from family dynamics — often a distant father and an overbearing mother — or from early sexual abuse. Confronting these psychic wounds, they assert, can bring change in sexual desire, if not necessarily a total “cure.”

(While some women also struggle with sexual identity, the ex-gay movement is virtually all male.)

Major mental health associations say teenagers who are pushed into therapy by conservative parents may feel guilt and despair when their inner impulses do not change.

Reparative therapy suffered two other major setbacks this year. In April, a prominent psychiatrist, Dr. Robert L. Spitzer, publicly repudiated as invalid his own 2001 study suggesting that some people could change their sexual orientation; the study had been widely cited by defenders of the therapy.

Then this summer, the ex-gay world was convulsed when Alan Chambers, the president of Exodus International, the largest Christian ministry for people fighting same-sex attraction, said he did not believe anyone could be rid of homosexual desires.

Joseph Nicolosi, a psychologist and clinical director of the Thomas Aquinas Psychological Clinic in Encino, Calif., which he describes as the largest reparative therapy clinic in the world, disagreed.

“I don’t believe that anybody is really gay,” he said. “I believe that all people are heterosexual but that some have a homosexual problem, and some of these people attempt to resolve their conflict by adopting a sociopolitical label called ‘gay.’ ”

By unearthing family trauma, Dr. Nicolosi said, many patients find their homosexual urges dissipating.

Jeremy S., 34, a corporate contract officer in Dallas, says he is among them. Jeremy, who did not want his last name printed to avoid embarrassing his parents, said that from his teens until three years ago he lived as a gay man, at times having sex almost daily. “It wasn’t working for me,” he said.

After two years of therapy via Skype with Dr. Nicolosi’s clinic, he said, “my attraction to men was drastically diminishing.” He said he has not had sex with a man for more than two years and does not think about it more than once a month, adding that his Catholic faith has also deepened.

Critics like Wayne Besen, the executive director of Truth Wins Out, which fights antigay bias, liken such therapy to faith healing, with apparent effects that later fade away.

They also point out that the failures of such therapy are seldom reported.

S. Marc Breedlove, a neuroscientist and psychologist at Michigan State University, said there was overwhelming evidence that sexual orientation is affected by both biology and environment. Clearly, he said, reparative therapy helps some people alter sexual behavior. But that is far different, he noted, from transforming instinctive sexual desires, something never proved in scientific studies.

Cameron Michael Swaim, 20, said he is in the early stages of his struggle to overcome homosexual desires. Mr. Swaim is unemployed and lives with his parents in Orange County, Calif., where his father is a pastor of the Evangelical Friends Church of the Southwest.

He tried the gay life, but “it just doesn’t settle with me,” he said, and ultimately decided “there’s got to be a way to heal this affliction.”

Through weekend retreats and participation in a Southern California support group Mr. Swaim has started to explore his family relations, he said, something that has been painful but seems to be helping.

“I’m building my confidence around men,” he said, “ and that has built my confidence around women.”

Five years from now, Mr. Swaim hopes, he will be engaged or married. In the meantime, he is trying to scrape together enough money to start seeing a reparative therapist.

The New York Times, Η Καθημερινή, Νέα Πρωία