ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (4)

Άς τελειώνουμε αυτή τήν σύντομη περιδιάβαση στό φρικαλέο κείμενο πού πουλάει γιά ορθόδοξο ο Λουδοβίκος. Γιά όσους ενδιαφέρονται πάντως πολύ περισσότερη φρίκη κυκλοφορεί στίς ομιλίες πού έδωσε στό ‘‘ορθοδοξότατο’’ μοναστήρι τού Ολύμπου, ο γίγαντας.

Μπορεί καί συγχέει τά ασύγχυτα, λέγοντας πχ. : «Λέμε Πατήρ καί εννοούμε πάντα τι, τόν Υϊό. Ο Πατήρ είναι Πατήρ, πού σημαίνει ο Υϊός». Ή επίσης λέγοντας ότι η Τριάδα είναι Τριάδα καί δέν μάς έχει ανάγκη, διότι ακολουθώντας τά χνάρια τής προτεσταντικής νεο-ορθοδοξίας, η οποία κατήργησε τά κοινά τής Αγίας Τριάδος, τήν ουσία καί τίς άκτιστες ενέργειες, συγχέει αναγκαίως καί τά ακοινώνητα, τίς υποστάσεις.

Τέλος εξυμνεί υπογείως τόν Δυτικό νόμο, τόν οποίο ενδοβάλλουν οι πολίτες τού πολιτισμού αυτού, τόν ενσωματώνουν δηλ., διότι δέν καταλαβαίνει τήν αιτία αυτής τής ενδοβολής. Η οποία είναι, δυστυχώς, τό αλάθητο τού πάπα. Ο Δυτικός πολιτισμός γεννήθηκε από τό πρωτείο τού πάπα καί ωρίμασε μέ τό αλάθητο, ξανά τού πάπα. Ο νόμος στή Δύση είναι αλάθητος. Δέν αντιμετωπίζεται μέ τον λόγο, αλλά μέ άλλον νόμο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη στή Δύση η οποία εξασφαλίζει ισότητα μόνον διά τού νομικού συστήματος.

Αυτό τό αλάθητο εισάγεται σιγά-σιγά καί στήν πατρίδα μας. Στήν μέχρι τώρα πατρίδα τού λόγου.

Εισάγεται μέ τίς άοκνες προσπάθειες επιφανών διανοουμένων όπως ο Ράμφος, μέ τήν υπακοή τής κυβερνήσεως στίς μεταρρυθμίσεις τής τρόϊκας τών γερμανών γραφειοκρατών, καί μέ τό αλάθητο τών επισκόπων, ιερέων, ‘θεολόγων’. Είτε οικουμενιστών, είτε φονταμενταλιστών.

«Εάν δέν συμφωνείς μαζί μου είσαι εχθρός μου. Μέ μισείς καί μέ συκοφαντείς». Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΒΑΒΕΛ. Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΤΟΝ ΛΥΤΡΩΤΗ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ. Διότι τό αλάθητο συμπληρώνει στά χέρια τού πάπα αυτό πού έλλειπε από τό πρωτείο. Τό οποίο είναι μόνο μιά αποστολική διαδοχή τού πρώτου τών Αποστόλων. Τό αλάθητο δίνει τήν θεότητα στόν πάπα, πού ήταν ο μυστικός σκοπός τής αιρέσεως καί τού σχίσματος. Στηρίζεται στόν λόγο τού Κυρίου «Εάν δέν είσαι μαζί μου είσαι εναντίον μου». Η ενδοβολή, η ενσωμάτωση τού αλάθητου αποτελεί σήμερα τόν νόμο πού ρυθμίζει τίς σχέσεις. Μόνη διέξοδος, η αγαπολογία. Η ΑΓΑΠΗ. Πού δίνει υπόσταση στό αληθινό εγώ.

Σήμερα η πτώση, η οποία ολοκληρώνεται σύντομα στόν αντίχριστο, τό γεγονός ότι αποφασίσαμε νά είμαστε επίγειοι θεοί, παρά κατά χάριν αδελφοί τού Κυρίου, εγκατέλειψε τόν απαρχαιωμένο νόμο τού καλού καί τού κακού καί μιμείται τόν Κύριο. Η πτώση εξελίχθηκε. Τό καλό καί τό κακό εκσυγχρονίστηκαν. Μικροί χριστοί, αληθινά ΕΓΩ, κυριαρχούν σιγά-σιγά παντού, διά τής εξουσίας καί διά τής επιθυμίας τού χρήματος καί γλείφουν μέ βουλιμία τό κόκκαλο τού θανάτου.

Ευχές από το Καίμπριτζ, Λουδοβίκο.

 Τ Ε Λ Ο Σ

Αμέθυστος